Ήταν 9 Μαΐου του 1974 όταν το Harvard Square Theatre στο Κέιμπριτζ της Μασαχουσέτης φιλοξένησε δύο εμφανίσεις της Bonnie Raitt. Όμως, το όνομα που θα έμενε χαραγμένο στην ιστορία του rock εκείνο το βράδυ, δεν ήταν το δικό της αλλά αυτό του opening act: ενός νεαρού από το Νιου Τζέρσεϊ που λεγόταν Bruce Springsteen, μαζί με την μπάντα του, τους E Street Band.
Ανάμεσα στο κοινό βρισκόταν και ο John Landau, μουσικοκριτικός του Rolling Stone και του The Real Paper, ο οποίος, εντυπωσιασμένος από την ενέργεια και το πάθος του Springsteen στη σκηνή, έγραψε λίγες ημέρες αργότερα μια από τις πιο εμβληματικές φράσεις στην ιστορία της ροκ δημοσιογραφίας:
"Είδα το μέλλον του rock ‘n’ roll και το όνομά του είναι Bruce Springsteen."
Η φράση αυτή δεν ήταν απλώς ένας εντυπωσιακός τίτλος. Ήταν η επίσημη «γέννηση» του Springsteen ως θρύλου. Μέχρι εκείνη τη στιγμή, ο Bruce είχε κυκλοφορήσει δύο άλμπουμ που είχαν πάρει καλές κριτικές αλλά δεν είχαν σημειώσει εμπορική επιτυχία. Όμως εκείνο το βράδυ στο Κέιμπριτζ, κάτι άλλαξε. Η σκηνική του παρουσία, η φλογερή του ερμηνεία και η σύνδεση με το κοινό, δεν άφησαν περιθώριο αμφιβολίας: αυτός ο άνθρωπος δεν ήταν απλώς ένας ακόμα τραγουδιστής ήταν φαινόμενο.
Ο ίδιος ο Springsteen έχει δηλώσει ότι τα λόγια του Landau του έδωσαν ώθηση να συνεχίσει σε μια στιγμή που η πίστη στον εαυτό του κλονιζόταν. Λίγους μήνες αργότερα, θα άρχιζε η ηχογράφηση του "Born to Run", του άλμπουμ που τον καθιέρωσε παγκοσμίως.
Από τη σκιά στη λάμψη
Σήμερα, 50 χρόνια μετά, η ιστορική εκείνη εμφάνιση θεωρείται σημείο καμπής όχι μόνο για τον ίδιο τον Springsteen, αλλά για ολόκληρη την αμερικανική rock κουλτούρα. Η δήλωση του Landau χρησιμοποιείται μέχρι και σήμερα ως υπόδειγμα δύναμης του λόγου, αλλά και ως υπενθύμιση ότι πολλές φορές η τέχνη βρίσκει το κοινό της εκεί που δεν το περιμένει κανείς.
