Με περισσότερες από τρεις δεκαετίες καλλιτεχνικής παρουσίας, ο Lenny Kravitz κατάφερε να συνδυάσει το ροκ, τη σόουλ, τη φανκ και την ψυχεδελική μουσική, δημιουργώντας έναν μοναδικό ήχο που τον κάνει να ξεχωρίζει και να παραμένει πάντα στην επικαιρότητα.
Τα πρώτα χρόνια
Ο Leonard Albert Kravitz γεννήθηκε στις 26 Μαΐου 1964 στη Νέα Υόρκη, από μητέρα ηθοποιό, τη Roxie Roker (γνωστή από τη σειρά The Jeffersons), και πατέρα τηλεοπτικό παραγωγό, τον Sy Kravitz. Από μικρός βρέθηκε μέσα στην ποικιλόμορφη κουλτούρα της Νέας Υόρκης και του Λος Άντζελες, μεγαλώνοντας με ερεθίσματα τόσο από τον κόσμο της τέχνης όσο και από την ποικιλόμορφη μουσική των δεκαετιών του '60 και του '70.
Η μουσική μπήκε νωρίς στη ζωή του: σε ηλικία πέντε ετών άρχισε να παίζει τύμπανα και σε εφηβική ηλικία έμαθε μόνος του κιθάρα, μπάσο και πλήκτρα. Με επιρροές από καλλιτέχνες όπως ο Jimi Hendrix, ο Prince, οι The Beatles και ο Curtis Mayfield, ανέπτυξε μια πολυστυλιστική αισθητική που θα γινόταν το σήμα κατατεθέν του.
Τα πρώτα βήματα στη μουσική βιομηχανία
Η αρχή δεν ήταν εύκολη. Στα τέλη της δεκαετίας του '80, ο Kravitz ξεκίνησε να γράφει και να ηχογραφεί μόνος του τραγούδια. Χρησιμοποιούσε το ψευδώνυμο Romeo Blue, προσπαθώντας να διαμορφώσει μια ταυτότητα που θα του εξασφάλιζε αποδοχή στη μουσική βιομηχανία. Όμως, πολλές εταιρείες δισκογραφίας τον απέρριπταν, θεωρώντας πως ο ήχος του ήταν «εκτός μόδας» – υπερβολικά ρετρό και όχι αρκετά εμπορικός.
Η επιμονή του όμως τον οδήγησε στη δημιουργία του ντεμπούτου άλμπουμ του, "Let Love Rule" το 1989, το οποίο τελικά κυκλοφόρησε από τη Virgin Records. Ο Kravitz έγραψε, ερμήνευσε και παρήγαγε σχεδόν όλο το άλμπουμ μόνος του. Παρότι η εμπορική του επιτυχία ήταν περιορισμένη στις ΗΠΑ, στην Ευρώπη λατρεύτηκε, κι έτσι άρχισε να χτίζεται η φήμη του ως πολυτάλαντου μουσικού.
Η καθιέρωση και η απογείωση της καριέρας του
Με το δεύτερο άλμπουμ του, "Mama Said" (1991), ήρθε και η διεθνής αναγνώριση. Το κομμάτι "It Ain't Over 'Til It's Over" έγινε παγκόσμια επιτυχία και το όνομά του μπήκε στην πρώτη γραμμή της παγκόσμιας μουσικής σκηνής. Η ρετρό αισθητική του συνδυασμένη με μοντέρνες παραγωγές τον κατέστησαν σύμβολο του “vintage cool”.
Η δεκαετία του ’90 ήταν για τον Kravitz δεκαετία θριάμβου: διαδοχικά άλμπουμ όπως το "Are You Gonna Go My Way" (1993), το "5" (1998) και το "Lenny" (2001) τον καθιέρωσαν ως έναν από τους πιο σημαντικούς και αναγνωρίσιμους ροκ καλλιτέχνες της εποχής. Κέρδισε τέσσερα συνεχόμενα Grammy Awards για Best Male Rock Vocal Performance (1999–2002) – ένα ρεκόρ που παραμένει ακατάρριπτο.
Ο Kravitz δεν έμεινε μόνο στη μουσική. Η αισθητική του, η προσωπικότητά του και η παρουσία του τον έκαναν εμβληματική φιγούρα της μόδας και του σινεμά. Έχει εμφανιστεί σε κινηματογραφικές παραγωγές όπως τα "The Hunger Games", αποδεικνύοντας ότι είναι ένας ολοκληρωμένος καλλιτέχνης.
Πνευματικότητα, τέχνη και προσωπικό όραμα
Γνωστός για τον πνευματισμό του, την επαφή του με τις ρίζες του (κατάγεται από εβραϊκή και αφροαμερικανική οικογένεια), ο Kravitz συχνά ενσωματώνει μηνύματα αγάπης, ειρήνης και προσωπικής ελευθερίας στη μουσική του. Ζει μεγάλο μέρος του χρόνου στις Μπαχάμες, όπου έχει ένα στούντιο, μακριά από τα φώτα της βιομηχανίας.
Καθώς ο Lenny Kravitz κλείνει σήμερα [συμπλήρωσε την ηλικία του], η μουσική του παραμένει τόσο επίκαιρη όσο ποτέ. Το πάθος, η αυθεντικότητα και η αγάπη του για τη δημιουργία εμπνέουν γενιές νέων καλλιτεχνών. Είναι ένας από τους τελευταίους γνήσιους ροκ σταρ – όχι μόνο λόγω του ήχου του, αλλά επειδή επέλεξε τον δικό του δρόμο, μένοντας πάντα πιστός στον εαυτό του.
