Την 1η Ιουλίου 1979, η Sony άλλαξε για πάντα τον τρόπο που ακούμε μουσική, παρουσιάζοντας στην Ιαπωνία μια μικρή, επαναστατική συσκευή: το Walkman. Ήταν η αρχή μιας νέας εποχής, όπου η μουσική έπαψε να είναι στατική και έγινε προσωπική και φορητή.
Μέχρι το τέλος της δεκαετίας του ’70, η μουσική εμπειρία ήταν δεσμευμένη σε σταθερά μέσα – πικάπ, κασετόφωνα και ραδιόφωνα. Η ιδέα ότι κάποιος θα μπορούσε να μεταφέρει τη μουσική του παντού και να την ακούει με ακουστικά, χωρίς να ενοχλεί τους γύρω του, ήταν κάτι που τότε ακουγόταν σχεδόν φουτουριστικό. Όλα όμως άλλαξαν με το Walkman.
Η Sony, αναγνωρίζοντας την ανάγκη για φορητή ψυχαγωγία, ανέπτυξε την πρώτη φορητή συσκευή αναπαραγωγής κασετών, δίνοντάς της την κωδική ονομασία TPS-L2. Το Walkman λειτουργούσε με δύο μπαταρίες AA, ζύγιζε μόλις 390 γραμμάρια και διέθετε ένα ζευγάρι ελαφριά ακουστικά – κάτι πρωτόγνωρο για την εποχή. Η αρχική του τιμή στην Ιαπωνία ήταν περίπου 150 δολάρια.\
Αν και στην αρχή αντιμετωπίστηκε με σκεπτικισμό – πολλοί πίστευαν πως κανείς δεν θα ήθελε να ακούει μουσική μόνος του – η πραγματικότητα διέψευσε τους πάντες. Το Walkman έγινε παγκόσμιο φαινόμενο. Στις ΗΠΑ λανσαρίστηκε ως “Sound-About”, στο Ηνωμένο Βασίλειο ως “Stowaway” και στην Αυστραλία ως “Freestyle”, όμως το όνομα “Walkman” επικράτησε σε παγκόσμιο επίπεδο μέσα σε λίγα χρόνια.
Η επιτυχία ήταν αδιανόητη. Μέχρι το τέλος της δεκαετίας του 1980, περισσότερα από 100 εκατομμύρια Walkman είχαν πουληθεί παγκοσμίως, καθιστώντας το όχι απλώς τεχνολογικό θαύμα, αλλά και πολιτισμικό σύμβολο μιας ολόκληρης γενιάς.
Το Walkman δεν ήταν απλώς μια συσκευή: ήταν μια δήλωση ανεξαρτησίας, ελευθερίας και προσωπικής επιλογής. Άλλαξε τη σχέση μας με τη μουσική, δίνοντας τη δυνατότητα στον καθένα να κουβαλάει μαζί του το «soundtrack» της ζωής του.
Από το 1979 μέχρι και σήμερα, η επιρροή του Walkman παραμένει εμφανής σε κάθε φορητή μουσική συσκευή, από τα iPods μέχρι τα smartphones. Ήταν η σπίθα που άναψε μια τεχνολογική επανάσταση και καθόρισε το πώς βιώνουμε την τέχνη του ήχου.
