Στις 3 Ιουλίου του 1973, σε μια από τις πιο θρυλικές στιγμές της ροκ ιστορίας, ο David Bowie αιφνιδίασε το κοινό και τη μουσική βιομηχανία ανακοινώνοντας ότι αποσύρεται από τις ζωντανές εμφανίσεις. Το κοινό ήταν παρόν στη συναυλία του στο Hammersmith Odeon στο Λονδίνο, η οποία έμελλε να είναι η τελευταία του ως Ziggy Stardust, της πιο εμβληματικής περσόνας της καριέρας του.
Προς το τέλος της συναυλίας, λίγο πριν εκτελέσει το τελευταίο κομμάτι της βραδιάς, ο Bowie γύρισε προς το κοινό και είπε με ήρεμη φωνή:
«Από όλους τους σόου αυτής της περιοδείας, αυτό είναι το αγαπημένο μας... αλλά θέλω να σας πω ότι είναι και το τελευταίο σόου που θα κάνουμε ποτέ».
Το ακροατήριο ξέσπασε σε κραυγές, μην μπορώντας να πιστέψει αυτό που μόλις άκουσε. Η δήλωση του Bowie παρερμηνεύτηκε από πολλούς ως οριστική απόσυρση από τη μουσική. Αργότερα, όμως, έγινε γνωστό ότι δεν επρόκειτο για αποχώρηση του ίδιου, αλλά για τον «θάνατο» του Ziggy Stardust, του εξωγήινου ροκ σταρ που είχε δημιουργήσει και ενσαρκώσει τα τελευταία δύο χρόνια.
Η ανακοίνωση δεν ήταν γνωστή ούτε στα υπόλοιπα μέλη της μπάντας του. Μόνο ο κιθαρίστας Mick Ronson, ο πιο στενός συνεργάτης του Bowie εκείνη την εποχή, ήταν ενήμερος για την απόφαση. Το προσωπικό του backstage, οι μουσικοί και οι τεχνικοί πληροφορήθηκαν την απόσυρση επί σκηνής – όπως ακριβώς και το κοινό.
Η στρατηγική αυτή απόφαση του Bowie ήταν μια καλλιτεχνική δήλωση. Είχε δηλώσει ότι ο χαρακτήρας του Ziggy τον είχε καταβάλει ψυχικά και σωματικά. Είχε αρχίσει να μπερδεύει την πραγματικότητα με τη φαντασία, κάτι που τον ώθησε να «κλείσει» αυτό το κεφάλαιο με έναν θεατρικό και δραματικό τρόπο.
Το τέλος μιας εποχής
Η περσόνα του Ziggy Stardust, η οποία παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1972 με το άλμπουμ The Rise and Fall of Ziggy Stardust and the Spiders from Mars, ήταν καθοριστική για την εδραίωση του Bowie ως μια από τις πιο καινοτόμες φιγούρες της ροκ μουσικής. Η περιοδεία περιλάμβανε 182 εμφανίσεις σε όλο τον κόσμο, ενώ ο χαρακτήρας του Ziggy ενσάρκωνε το glam rock, την αντί-κουλτούρα και τη σεξουαλική ρευστότητα με τρόπο πρωτοποριακό για την εποχή.
Η απομάκρυνση από τον Ziggy δεν σήμαινε την παύση της δημιουργικότητας. Αντιθέτως, άνοιξε τον δρόμο για τις επόμενες μεταμορφώσεις του Bowie – από τον Thin White Duke μέχρι τον Major Tom – επιβεβαιώνοντας τη φήμη του ως καλλιτέχνη με απεριόριστη φαντασία και διαρκή εξέλιξη.
Πάνω από πέντε δεκαετίες μετά, η κίνηση αυτή του David Bowie θεωρείται σημείο καμπής όχι μόνο στην καριέρα του, αλλά και στη συνολική ιστορία της ποπ και ροκ κουλτούρας. Η δραματική αποχώρηση του Ziggy Stardust δεν ήταν απλώς ένα τέλος, αλλά μια τολμηρή δήλωση καλλιτεχνικής ανεξαρτησίας – μια υπενθύμιση ότι η μουσική και η ταυτότητα μπορούν να επαναπροσδιορίζονται ξανά και ξανά.
