Μια ιστορική βραδιά εκτυλίχθηκε στο Principality Stadium του Κάρντιφ, καθώς οι αδερφοί Gallagher επανένωσαν επί σκηνής τους θρυλικούς Oasis για πρώτη φορά μετά από 16 ολόκληρα χρόνια. Και το κοινό – πάνω από 70.000 νοσταλγοί και νεότεροι fans – έγινε μάρτυρας μιας βραδιάς που θύμισε γιατί η μουσική των '90s δεν φεύγει ποτέ από την καρδιά.
Με τον ήχο του "Hello (It’s good to be back!)", ο Liam και ο Noel Gallagher εμφανίστηκαν ξανά μαζί στη σκηνή – και τα πρώτα δάκρυα συγκίνησης άρχισαν να κυλούν. Η μπάντα άνοιξε με το «Acquiesce», δίνοντας τον τόνο μιας βραδιάς που ισορρόπησε αριστοτεχνικά ανάμεσα στην ηλεκτρική ενέργεια του ροκ και την αφοπλιστική συναισθηματική φόρτιση.
Όμως ήταν όταν ακούστηκαν οι πρώτες συγχορδίες του «Wonderwall» που ο χρόνος σταμάτησε.
Όλο το στάδιο τραγουδούσε λέξη προς λέξη το εμβληματικό κομμάτι που καθόρισε μια ολόκληρη εποχή. Ήταν η πρώτη φορά από το 2009 που οι Oasis ερμήνευσαν μαζί live το τραγούδι, και η συγκίνηση ήταν απτή. Ο Liam, φανερά φορτισμένος, αφιέρωσε το κομμάτι «σε όσους δεν σταμάτησαν να ελπίζουν πως αυτή η μέρα θα έρθει».
Ακόμη πιο συναισθηματική ήταν η στιγμή του «Don’t Look Back in Anger», με τον Noel να παίρνει το μικρόφωνο και το κοινό να ενώνεται σε μία μαζική, καθαρτική έκρηξη νοσταλγίας. «Δεν πίστευα ποτέ ότι θα το ξαναζούσα αυτό», ακούστηκε από φαν στις πρώτες σειρές, ενώ πολλοί δεν κατάφεραν να συγκρατήσουν τα δάκρυά τους.
Η επιστροφή των Oasis δεν ήταν απλώς μια συναυλία. Ήταν μια ωδή στο παρελθόν, μια γιορτή για το σήμερα και μια υπόσχεση για το αύριο. Με τραγούδια όπως τα «Live Forever», «Champagne Supernova», «Cigarettes & Alcohol», και φυσικά τα δύο πιο συγκινητικά σημεία της βραδιάς, το συγκρότημα απέδειξε πως η Britpop δεν είναι μια ξεθωριασμένη ανάμνηση, αλλά μια φλόγα που καίει ακόμα δυνατά.
Η περιοδεία “Live ’25”, η πρώτη μετά τη διάλυση του 2009, θα συνεχιστεί με σταθμούς σε Μάντσεστερ, Λονδίνο, Εδιμβούργο και Δουβλίνο, ενώ αργότερα θα ταξιδέψει και παγκοσμίως. Όπως όλα δείχνουν, αυτή η επιστροφή δεν είναι στιγμιαία, αλλά η αρχή ενός νέου – και εξίσου συναρπαστικού – κεφαλαίου στην ιστορία των Oasis.
Και αν κάτι μας δίδαξε αυτή η συναυλία, είναι ότι μερικά τραγούδια, και κάποιες μπάντες, δεν γερνούν ποτέ.
