Οταν το χειροκρότημα είναι αυτοσκοπός είναι παγίδα μας λέει απαντώντας «10 στα γρηγορά» ο Δημήτρης Πιατάς που ενσαρκώνει τον πρωταγωνιστικό ρόλο του ήρωα του «Υπογείου» στο θέατρο Βρετάνια.Ο ίδιος πιστεύει οτι για την έξαρση της ανήλικης βίας φταίει «η Εποχή..Εμείς..τα Μ.Μ.Ε..η γιαγιά που δεν ζει» και ξεκαθαρίζει οτι η ζωή χωρίς υποκρισία μπορεί να ήταν πιο σκληρή «τουλάχιστον όμως θα ήταν Αληθινή».
1.Έχετε κοινά με τον άνθρωπο του «υπογείου»;
Όχι,κανένα..ο ήρωας και Εγώ…ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ!
2.Η υπαρξιακή αναζήτηση προκαλεί...
…ΣΚΕΨΕΙΣ και ποιοτική αναβάθμιση του Ανθρώπου
3. Η αναζήτηση της ελευθερίας μπορεί να είναι ταυτόχρονα καταδίκη και λύτρωση;
Κατά τον Ντοστογέφσκι ναι!
4.Τι είναι αυτό που προσφέρει η Λιζα στον άνθρωπο του υπογείου;
…τον ΕΡΩΤΑ!…
5.Το χειροκρότημα είναι...
Παγίδα!…αν είναι αυτοσκοπός!
6.Για την έξαρση της ανήλικης βίας φταίει...
Η Εποχή..Εμείς..τα Μ.Μ.Ε..η γιαγιά που δεν ζει!
7.Το ομορφότερο τραγούδι
Είναι το…Επόμενο!
8.Η ζωή χωρίς υποκρισία θα γινόταν σκληρή;
Ναι!…τουλάχιστον όμως θα ήταν Αληθινή…
9.Η καλύτερη παιδική ανάμνηση;
Οι χωματένιοι δρόμοι που μεγάλωσα…τώρα είναι άσφαλτος!
10.Ο ομορφότερος προορισμός
Ένα χωριό στο Πήλιο,που λέγεται ΛΑΥΚΟΣ!
Λίγα λόγια για το έργο
«Το Υπόγειο» , είναι το πιο τολμηρό έργο του Ντοστογιέφσκι και αποτυπώνει την εσωτερική αναταραχή και την ψυχική απομόνωση του ήρωά του, ενός αβέβαιου και μελαγχολικού ανθρώπου που αποσύρεται από την κοινωνία. Η θεατρική προσαρμογή του έργου δίνει έμφαση στην εσωτερική σύγκρουση του ήρωα, σε μια αέναη μάχη για την αναγνώριση της αλήθειας και της ελευθερίας. Τον πρωταγωνιστικό ρόλο του ήρωα του «Υπογείου» ενσαρκώνει ο Δημήτρης
Πιατάς με την Κατερίνα Μισιχρόνη να εμφανίζεται στον ρόλο της πόρνης, ενώ συμμετέχουν ο Κωνσταντής Ζημιανίτης και ομάδα χορού, δημιουργώντας μια πολυδιάστατη θεατρική εμπειρία που συνδυάζει το λόγο, τη μουσική και την κίνηση.
Κάθε Δευτέρα - Τρίτη- Τετάρτη και ώρα 20:30 στη σκηνή του Θεάτρου Βρετάνια.
